Vlooienallergie
Bij een vlooienallergie heeft de hond of kat een allergie tegen het speeksel van de vlo. Dit kan gepaard gaan met erge jeuk. Een vlo heeft bloed nodig om te overleven. Als een vlo op een dier springt is haar enigste bedoeling om zich te voeden met bloed. Om bloed op te zuigen prikt de vlo een bloedvat aan van haar slachtoffer. Nu komt er speeksel van de vlo in de bloedbaan van de hond of kat. Dieren die allergisch zijn aan het speeksel van de vlo krijgen hiervan een heftige jeukreaktie die zich typisch afspeelt op de achterhand van het dier.
Vlooienallergie
Bij vlooienallergie heeft de hond of kat een allergie tegen het speeksel van de vlo. Dit kan gepaard gaan met erge jeuk. Een vlo heeft bloed nodig om te overleven. Als een vlo op een dier springt is haar enigste bedoeling om zich te voeden met bloed. Om bloed op te zuigen prikt de vlo een bloedvat aan van haar slachtoffer. Nu komt er speeksel van de vlo in de bloedbaan van de hond of kat. Dieren die allergisch zijn aan het speeksel van de vlo krijgen hiervan een heftige jeukreaktie die zich typisch afspeelt op de achterhand van het dier.
De jeuk kan zich ook uitbreiden naar de rest van lichaam.
Bij dieren met jeuk aan de achterhand is vlooienallergie hoofd verdachte nummer 1. Ook al zien we helemaal geen vlo. Het dier heeft maar enkele vlooien nodig om veel jeuk te ontwikkelen. Ook omdat het dier veel likt is de vlo vaak opgegeten vooraleer dat de eigenaar of dierenarts de vlo kan zien. Vaak vind je wel bloedrestjes op de vacht maar ook niet altijd. Deze zwarte brokjes worden roestbruin als je ze nat maakt. Dit kan het best gedaan worden met een witte achtergrond bv wit keukenpapier.
Wat ook belangrijk is om te weten is hoe de vlo zich ontwikkelt, want de vlo zit maar enkele uren op de hond of kat. Volgezogen met bloed valt ze af en gaat in de omgeving eitjes leggen, vervolgens worden de eitjes larven en uiteindelijk poppen waaruit een nieuwe vlo komt. Je kunt de cyclus een beetje vergelijken met die van een vlinder. De vlooiencyclus speelt zich voornamelijk in de omgeving af en niet op het dier.
Vaak kijken eigenaren verbaasd op als hun huisdier van vlooienallergie wordt verdacht terwijl ze geen vlooien zien.
De behandeling van vlooien is vaak moeilijker dan het lijkt. Er zijn verschillende valkuilen. Zo komen er steeds meer vlooien voor in onze regio om wille van het warmere klimaat. Een vlo vermenigvuldigt zich boven de 15 graden celsius. Ook hebben we veel oudere vlooienbestrijdingsmiddelen waartegen de vlooien resistent of immuun zijn. Het is belangrijk om met de nieuwe generatie bestrijdingsmiddelen te werken. Omdat de vlooiencyclus zich voornamelijk afspeelt in de omgeving moet daar goed behandeld worden. De plekken waar de huisdieren het vaakst liggen zijn het meest besmet denk vooral aan dekentjes, kussens, bankstel,….. Deze moeten allemaal goed gereinigd worden of behandeld met speciale sprays. Maar het moeilijkste zijn de poppen omdat deze immuun zijn voor alle bestrijdingsmiddelen die momenteel op de markt zijn. Alleen als een vlo uit een pop komt en op een goed behandeld dier komt stopt de vlooiencyclus. Als laatste moeten de contactdieren ook goed mee behandeld worden. Deze dieren worden vaak over het hoofd gezien omdat ze niet zo’n jeuk hebben (omdat ze niet allergisch zijn voor vlooien). Anders onderhouden zij de vlooiencyclus.